دکتر فرناز فضلعلی- زمانی که شما در اینترنت به دنبال راهکارهایی برای ارتقای ظاهر پوست خود هستید، ممکن است با هزاران ویدیو مواجه شوید که به شما روش های مختلف استفاده از لیمو در روتین پوستتان را می آموزد.

در این یادداشت با من همراه باشید تا با تکیه بر علم، به این پرسش پاسخ دهیم که آیا مصرف لیمو به صورت موضعی برای پوست مفید است یا مضر؟

استفاده از لیمو در غذاها فوق العاده است. به عبارتی می توان گفت استفاده از لیمو در داخل بدن عادی است اما بر روی بدن نه.  در سایت پینترست هزاران رسپی برای محافظت از پوست و مو وجود دارد که در آن ها از مواد معمول داخل آشپزخانه به خصوص لیمو استفاده شده است. ادعاهایی که برای استفاده از لیمو مطرح می شود رنج گسترده ای را در بر میگیرد؛ از روشن کنندگی و کاهش لک های صورت و چین و چروک، تا تمیز کردن لایه برداری و کنترل چربی.

به طور کلی پژوهشگران در زمینه تولید محصولات مراقبتی محتاطانه گیاهان را به صورت خالص و مستقیم وارد محصولات مورد نظر خود می کنند و در ترکیب از آن ها استفاده می کنند. اما در زمان هایی نه چندان دور تقریبا از حدود ۱۰الی ۱۵ سال پیش استفاده از موادی مانند روغن زیتون، روغن آرگان، عصاره شیرین بیان  و یا روغن درخت چای مرسوم شد. این ها کاملا گیاهی، امن و در عین حال موثر نیز هستند. اما در زمینه ی استفاده از لیمو بر بروی پوست صورت این شرایط وجود ندارد.

با توجه به شواهد موجود مردم به دلایل زیر از لیمو در روتین پوستی خود استفاده می کنند:

1. تصور می کنند که لیمو سرشار از ویتامین C یا همان اسکوربیک اسید است. اسکوربیک اسید یک آنتی اکسیدان استثنایی است که با به دام انداختن رادیکال های آزاد مانع از پیری پوست و تیره شدن آن می شود و در عین حال تحریک کننده کلاژن نیز هست. توصیه ام به شما این است که اگر محصول مناسب ویتامین C را در روتین خود داشته باشید، صد برابر آب لیمو اسکوربیک اسید به پوست شما می رساند.
2. دلیل بعدی که این گروه تمایل به استفاده از آب لیمو در روتین خود دارند، ماده ی سیتریک اسید است. سیتریک اسید عضوی از خانواده ی آلفا هیدروکسی اسیدهاست اما در حقیقت یکی از ضعیف ترین اعضای این گروه است. سیتریک اسید به عنوان یک آلفا هیدروکسی اسید می تواند لایه برداری انجام دهد و به کاهش رنگدانه ها کمک کند. اما غلظتی از این ماده که در داخل لیمو وجود دارد به حدی کم است که شما برای داشتن اثری مشابه یک کرم دارویی به ۲۰۰ عدد لیمو احتیاج دارید.
3. شاید دلیل بعدی محبوب بودن لیمو در بین مردم حضور مشتق ویتامین B به نام نیاسینامید است که خاصیت ضد لک روشن کنندگی دارد و همچنین ضد التهاب خوبی است و همچنین برای درمان پوست های خشک نیز بسیار مناسب است.

با توجه به این دلایل ممکن است تصور کنید که استفاده از آب لیمو برای پوست فوق العاده خواهد بود. اما لطفا کمی صبر کنید.

تمام مزایای گفته شده برای لیمو می توان گفت شبه علم است، به این دلیل که مواد موثر در داخل لیمو این مزایا را دارند. اما اولا در استفاده از مواد طبیعی عوامل مختلفی مانند شرایط برداشت، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، شرایط نگهداری، میزان تازگی و یا گندیدگی مواد و بسیاری عوامل دیگر بر روی کارآمدی آن ها تاثیر گذار است.  دوما  غلظت هر کدام از این مواد موثر در لیمو بسیار اهمیت دارد.  به عنوان مثال در هر صد میلی لیتر از آب لیمو فقط ۰.۰۴ درصد اسکوربیک اسید، ۵ درصد سیتریک اسید  و ۰.۰۰۰۱ نیاسینامید وجود دارد.

این مقادیر  را با مقادیر ی که در محصولات پوستی وجود دارد و موثر واقع می شود در جدول زیر مقایسه کنید.

با توجه به داده های جدول بالا، لیمو فاقد غلظت موثری از اسکوربیک اسید، سیتریک اسید و یا نیاسینامید است. به همین دلیل استفاده از یک محصول دارویی و مراقبتی صد برابر یک لیمو بر پوست شما تاثیر خواهد گذاشت.

نقش مخرب سورالن

علاوه بر موضوع عدم غلظت کافی ، حضور هزاران ماده ی دیگر موجود در لیمو نیز مطرح است. ترکیبات گیاهی کاملا پیچیده هستند و معمولا برای استفاده باید خالص سازی شوند.  یکی از این مواد حضور سورالن در این میوه است. سورالن ماده ای فیتوشیمیایی  است که درسایر گیاهان مانند کرفس، انجیر و جعفری نیز وجود دارد. این ماده با اشعه ی UV واکنش های سمی انجام می دهد و باعث بروز پدیده فیتوفوتودرماتیت می شود. فیتوفوتودرماتیت زمانی ایجاد می شود که برخی از مواد شیمیایی موجود درگیاه مثل سورالن باعث می شوند تا پوست به  محض قرار گرفتن در معرض آفتاب دچار التهاب شود.

بنابراین زمانی که شما از آب لیمو، جعفری و یا کرفس بر روی پوست صورت خود استفاده می کنید و سپس صورت خود را در معرض آفتاب قرار می دهید به دلیل فیتوفوتودرماتیت ممکن است پوست شما دچار تاول های ی بزرگ و التهاب شود که تا 48 ساعت بعد خودش را نشان خواهد و درمان آن حداقل تا 2 هفته به طول می انجامد. همچنین فقط مساله ی تاول مطرح نیست، زیرا این تاول ها حتی بعد از خوب شدن باعث به جای ماندن اسکار بر روی پوست می شوند و پوست را به شدت حساس می کنند. همچنین در انتها به احتمال 100 درصد باعث افزایش رنگدانه های پوستی بعد از التهاب و یا PIH می شوند که پروسه ی طولانی برای درمان خواهند داشت. البته مکانیسم دقیق واکنش این مواد مانند سورالن مشخص نیست. فرضیاتی مبنی بر واکنش این مواد  با DNA و تشکیل کراس لینک ها و یا واکنش با پروتئین های موجود در سلول های پوستی و در نهایت مرگ کراتینوسایت ها و سول های پوست وجود دارد که کاملا اثبات نشده است. در حالتی که سلول های پوست و کراتینوسایت ها که در حقیقت محافظان پوست هستند می میرند پوست متورم می شود و تشکیل تاول می دهد.

یکی از دیگر از عوارض جانبی حضور موادی مانند سورالن در پوست بیماری لوکودرما است. لوکودرما بیماری است که فرد در قسمت هایی رنگدانه های پوست خود را از دست می دهد و یا به عبارتی نواحی در پوست خود دارد که فاقد رنگ است. در تعدادی از تحقیقات انجام شده دیده است که مثلا خانمی که به مدت سه ماه از تونر لیمو استفاده کرده و بعد از سه ماه به لوکودرمای شیمیایی مبتلا شده است و یا فردی که بعد از 5 روز استفاده از خود لیمو به صورت خالص بر روی پوست دچار التهاب شدید و ضایعه شده است که بعد از چند روز خوب شده اما آن ناحیه دچار فقدان رنگدانه شده است و در نهایت لوکودرمای شیمیایی اتفاق افتاده است. این واکنش ها آلرژیک نیست بلکه جزو واکنش های سمی است و می توان گفت شاید دلیل این اتفاق اسیدی بودن فوق العاده آب لیمو است. PH این ماده در حدود 2 است که برای پوست ما به شدت اسیدی است.

بنابراین پیشنهاد من این است که از این مواد مانند آب لیمو و یا سایر سبزیجات به صورت مستقیم بر روی پوست استفاده نکنید. اگر خیلی علاقمند به استفاده از این مواد هستید به مقدار خیلی کم بر روی پوست بمالید و حتما حتما از ضد آفتاب استفاده کنید. تاکید می کنم که استفاده از مواد مراقبتی مانند آلفا هیدروکسی اسیدها یا سرم های حاوی رتینول، نیاسینامید و یا آزلائیک اسید می تواند درمان بسیار موثرتری برای روشن شدن پوست و کاهش لک های آن باشد. حتی از لحاظ مقایسه قیمت برای شما بسیار به صرفه تر است که یک محصول مراقبتی حاوی سیتریک اسید، اسکوربیک اسید و یا نیاسینامید بخرید تا اینکه از ۲۰۰ عدد لیمو استفاده کنید. حتی در بین آلفا هیدروکسی اسیدها من علاقه ای به سیتریک اسید به دلیل سایز بزرگ و نفوذپذیری کم ندارم و ماده محبوب من در ابتدا گلیکولیک اسید و سپس لاکتیک اسید است . بنابراین پول خود را صرف محصولاتی کنید که این مواد را به دقت فرموله کرده اند و مناسب با نیاز شما تهیه کرده اند و باز هم تاکید می کنم از مصرف مستقیم لیمو بر روی پوست خودداری کنید.

• یادداشت اختصاصی صدای تجارت

کلاژن پروتئینی است که برای سلامت پوست، مو و استخوان ها بسیار مهم است. با افزایش سن تولید کلاژن در بدن کاهش می یابد که می تواند تاثیر منفی بر عملکرد اورگان ها از جمله پوست بگذارد. در کنار خوردن مکمل های سلامتی، خیلی از ما علاقه داریم که کلاژن را در غذاهایی که غنی از این ماده هستند و یا بدن را تحریک به ساخت کلاژن می کنند به دست بیاوریم.

در گام نخست باید بین غذاهایی که سرشار از کلاژن هستند و بدن را در تامین پروتئین کلاژن یاری می کنند و همچنین غذاهایی که موتور کلاژن سازی بدن را روشن می کنند، تفاوت قائل شد.

1. غذاهایی که سرشار از کلاژن هستند:

• آبگوشت: یکی از معمول ترین منایع تولید کلاژن که توسط جوشاندن استخوان های حیوانات و بافت های آنها تهیه می شود. زیرا در این غذا کلاژن موجود در بافت ها و استخوان ها استخراج می شود و یک منبع غنی از کلاژن خواهد بود.

نوع استخوان هایی که در این غذا می توان استفاده کرد شامل استخوان های مرغ، گاو، بوقلمون و آهو می شود.

• ماهی ها و صدف ها: منابع غنی از پروتئین هستند و کلاژنی که از منابع دریایی به دست می آید که با نام کلاژن مارین شناخته می شود، یکی از غنی ترین منابع این پروتئین مهم است که به راحتی توسط بدن جذب می شود و همین امر باعث می شود خیلی از تولیدکنندگان مکمل های کلاژن؛ کلاژن مورد نیاز خود را از این منابع استخراج کنند.

پیشنهاد می شود که اگر می خواهید ماهی بخورید به طور کامل و با پوست بخورید. چون پوست ماهی سرشار از کلاژن است. در حالیکه گوشت ماهی در مقایسه با سایرقسمت ها کمترین میزان کلاژن را دارد.

گوشت مرغ نیز شامل مقدار زیادی بافت پیوندی است. منبع غنی کلاژن در مرغ در گردن، غضروف ها و پاهای مرغ قرار دارد. پس سوپ پای مرغ یک غذای سرشار کلاژن است.

2. غذاهایی که موتور تولید کلاژن در بدن را روشن می کنند و به پروسه تولید سرعت می بخشند.
3. غذاهایی که سرشار از ویتامین C هستند: این غذاها بدن شما را تحربک به ساخت کلاژن می کنند. ازجمله این منابع می توان به مرکبات که شامل لیمو، پرتقال، گریپ فروت، بری ها و توت فرنگی هستند و یا میوه های استوایی مانند کیوی، آناناس، گوجه فرنگی، فلفل دلمه قرمز و زرد و بروکلی اشاره کرد.
4.  غذاهایی که سرشار از آنتی اکسیدان هستند:

این خوراکی ها هم به شدت به افزایش تولید کلاژن کمک می کنند که توت ها، شاه توت، چای سبز، شیرین بیان، دارچین و انار را شامل می شود. همچنین روغن های استخراج شده از ریحان، پونه، آویشن، برگ های سبز گیاهان و گوچه فرنگی نیز مثال های خوبی از این دسته هستند.

• تخم مرغ سرشار از پروتئین و آمینواسید است. تخم مرغ می تواند آمینواسیدهایی که برای ساخت کلاژن نیاز داریم مثل آمینواسید پرولین را که یک آمینواسید بسیار مهم برای ساخت کلاژن محسوب می شود، تامین کند.
• نخود و لوبیا غنی از آمینواسیدها هستند. آمینواسیدهایی که می تواند به بدن برای تولید کلاژن کمک کنند.د
• سیر؛ سرشار از سولفور است و نقش بسیار مهمی در پروسه تولید کلاژن دارد و مانع از شکسته شدن و آسیب دیدن کلاژن های ساخته شده می شود. لطفا سیر را همیشه در برنامه غذایی خود حفظ کنید.
• جینسینگ نیز یک ماده موثر در افزایش تولید کلاژن می باشد و درعین حال دارای خواص آنتی اکسیدانی نیز هست.

با این اوصاف؛ کلاژن یک ماده موثر در حفظ سلامت و زیبایی پوست و مو است و از اهمیت بالایی برخوردار است.  نگارنده تاکید دارد؛ با قرار دادن بیش از پیش خوراکی های نامبرده در سبد مواد غذایی؛ تاثیر تغییرات شگرف در سلامتی پوست و مو را تجربه خواهید کرد. حتی داشتن یک رژیم غذایی سالم می تواند شما را از مصرف مکمل های کلاژن بی نیاز کند.

• یادداشت اختصاصی پایگاه خبری صدای تجارت

دکتر فرناز فضلعلی– نگارنده در دوران نوجوانی خود درگیر آکنه بود و در هنگام مراجعه به پزشکان متخصص همواره این پرسش مطرح بود که آیا نوع غذایی که مصرف می کنیم، می تواند ارتباطی با آکنه داشته باشد؟ برخی پزشکان ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه را نفی و برخی دیگر رژیم غذایی را بی تاثیر نمی دانستند. اما به مرور زمان که تغییرات کوچکی را در رژیم غذایی ایجاد کردم، شاهد تغییرات بزرگی در سلامت پوست شدم و به صراحت به شما اعلام می کنم که مقوله رژیم غذایی در درمان آکنه را جدی بگیرید.

گیاه خواری

یکی از مهم ترین تغییراتی که پوست من را از آکنه نجات داد، گیاه خواری بود. در یک مقاله ی دیگر به تاثیر عظیم گیاه خواری بر سلامت پوست خواهم پرداخت، اما در این مقاله می خواهم درباره ی سه ماده ای صحبت کنم که اگر از آکنه رنج می برید، باید از مصرف این سه نوع ماده خودداری کنید. سه ماده ای که علم تاثیر آن ها را بر عملکرد هورمون ها و تشدید آکنه اثبات کرده است.

نخستین خوردنی که اکنون از شما می خواهم به آشپزخانه بروید و آن را روانه سطل زباله کنید، شکر تصفیه شده است. شکر تصفیه شده می تواند سبوم پوست شما را تامین کند.همان طور که می دانید سبوم همان روغن  پوست شما است که به پوست نرمی  خوبی می بخشد و به ورود مواد مغذی به داخل پوست کمک می کند اما معمولا در پوست هایی که مستعد آکنه هستند، سبوم بیش از حد مجاز تولید می شود. سبوم منبع غذایی فوق العاده ای برای باکتری ها و باكتري پي آكنه است و دراثر تولید بیش از حد سبوم، این باکتری ها نیز رشد بیش تری داشته و سبب تحریک و قرمزی پوست می شوند.

حال با مصرف بیش از حد شکر سفید، سطح قند خون ما با می رود و این امر باعث بالارفتن سطح انسولین می شود. انسولین یکی از مهم ترین هورمون هایی در بدن محسوب می شود که به ذخیره گلوکوز اضافی در بافت های چربی و عضلات کمک می کند. همچنین افزایش انسولین باعث بالارفتن هورمون IGF-1  می شود که که یک ترکیب بسیار التهابی است. در صورت مصرف بیش از حد شکر و در صورتی که بدن قادر به ذخیره در کبد و تبدیل آن به گلوکوز نباشد، مقدار اضافه را به اسیدهای چرب تبدیل کرده و به عنوان تری گلیسیرید در بدن ذخیره می شود و متعاقبا سطح تری گلیسیرید افزایش می یابد. این تری گلیسریدهای ایجاد شده در حقیقت مواد تشکیل دهنده سبوم هستند. پس زمانی که شما مقدار زیادی شکر مصرف می کنید، بدن خود را وارد پروسه ای می کنید که در ابتدا مقدار تولید انسولین افزایش می یابد و مقدار چربی بیشتر می شود و پوست شما به این پروسه با افزایش مقدار تولید سبوم پاسخ می دهد.  بیشترین مقدار شکر در غلات، سس پاستا، انواع شیرینی جات و شکلات ها و حتی در مواد غذایی سالم مثل آبمیوه های طبیعی که هر روز صبح میل می کنید، وجود دارد.

شیرینی و شکلات؛ ممنوع

اگر با آکنه دست و پنجه نرم می کنید، ممکن است بارها این جمله را شنیده باشید که لطفا مصرف شیرینی و شکلات را قطع کن. اما بد نیست گاهی اوقات به غذاهای دیگری هم که مصرف می کنیم نگاه دقیق تری بندازیم مثلا سس پاستا که می تواند معادل سالم تری هم داشته باشد. به طور کلی این جمله را همیشه به خاطر داشته باشید که هر چقدر مواد غذایی مصرفی فیبر بیش تری داشته باشند، ضرر کم تری خواهند داشت.

اثر مخرب چربی ها بر روی پوست

دومین ماده ای که شاید از شنیدن آن تعجب کنید، چربی ها می باشند. روی صحبت من فقط با چربی ها ی ترانس و یا چربی های اشباع شده از محصولات حیوانی  ویا غذاهای سرخ کردنی نیست، حتی چربی های سالمی که مصرف می کنیم مثل گردوی غنی از امگا، دانه ی چیا و یا حتی آووکادو میق تواند آکنه شما را تشدید کند. موضوعی که اینجا اهمیت پیدا می کند ایجاد تعادل در مصرف است تا پوستمان هم حال خوبی داشته باشد. فکر میکنم تقریبا تمام خوانندگان این نوشتار آگاه هستند که چربی های ترانس و اشباع شده تا چه اندازه برای بدن و پوست ما ناسالم هستند.

چربی های سالم هم در ایجاد آکنه نقش دارند

اما این سوال مطرح می شود که چربی های سالم چرا؟ معمولا مردم تشویق به مصرف این گروه از چربی ها می شوند اما این نکته را از خاطر نبرید که در این مورد میزان مصرف بسیار اهمیت دارد.به عنوان مثال میخواهم درباره ی انواع امگاها ی عزیز و نوع پیوندهایشان با هم حرف بزنیم. امگا-۹ دارای ۹ پیوند، امگا-۶ دارای ۶ پیوند و امگا-۳ دارای ۳ پیوند است. مسلما هر چقدر که تعداد پیوندها بیشتر باشد، شانس شکسته شدن آن هم افزایش می یابد. مثلا امگا-۹ پیوندهای زیادی برای شکستن دارد و در صورت شکستن هر کدام از این پیوندها دیگر ما چربی سالم امگا-۹ را نخواهیم داشت و به یک چربی مضر و فاسد برای بدن که همان چربی ترانس خواهد بود، تبدیل می شود. متاسفانه در مارکت امروز به کرات تبلیغ امگا-۹ را مبینیم، اما اگر این ماده به پایداری نرسیده باشد و در ظرف مخصوص که از آن در برابر نور و حرارت، زمان و سایر عوامل محیطی محافظت کند، نگهداری نشده باشد، جز ضرر برای بدن هیچ چیز نخواهد داشت.  تنها کاری که ما می توانیم بکنیم حفظ تعادل بدن در مصرف چربی ها و حتی چربی های مفید خواهد بود.

با افزایش مصرف چربی مقدار چربی ذخیره شده در بافت ها افزایش پیدا می کند و با مصرف شکر بدن تولید انسولین را آغاز می کند. اما متاسفانه بدن نسبت به انسولین مقاومت پیدا می کند و شما مقادیر بیش تری شکر مصرف می کنید تا بدن احساس دریافت قند را داشته باشد. پس واکنش های دیگری برای پایین آوردن قند خون انجام می شود که خود یکی از دلایل خستگیست. این پروسه یکی از واکنش های پیچیده ی بایولوژیکی است و حداقل نیاز به دوساعت زمان برای تشریح کامل و جزبه جز خواهد داشت. این فرایندها حتی باعث بهم ریختن تعادل هرمون هایی مانند تستسترون، استروژن و هورمون استرس یا همتن کورتیزول .. نیز خواهد شد.

به یاد داشته باشید، کوچکترین اختلال در عملکرد اورگان های بدن، در پوست خود را نشان خواهند داد و پوست ما آیینه ای شفاف از عملکرد سیستماتیک  بدن خواهد بود.

لبنیات

سومین ماده ی غذایی لبنیات است. لبنیات از راه های مختلف به آکنه ارتباط پیدا می کند. یکی از مهم ترین دلایل علمی این ارتباط این است که لبنیات هورمون های استروژن و تستسترون را دستکاری می کند و همان طور که می دانیم بدن برای حفظ تعادل عملکرد خود به این دو هورمون و تعادل آن ها نیاز دارد. وقتی میزان این هورمون ها از ریتم منظم خود خارج می شود بدن شروع به ترشح مقدار بیش تری سبوم می کند. در نتیجه تمایل پوست به بسته شدن  و ایجاد پناهگاه برای باکتری ها افزایش پیدا می کند، در نتیجه آکنه ایجاد خواهد شد. به علاوه مصرف لبنیات باعث افزایش ترشح هورمون IGF-1  و یا همان فاکتور رشد شبه انسولین میشود که همان طور که گفتیم یک ترکیب شدیدا التهابی است. به طور کلی می توان گفت تمام مشتقات تهیه شده از شیر حیوانات حاوی IGF-1 هستند. پس نوشیدن هر لیوان شیر حاوی این فاکتور رشد شبه انسولین است. درنتیجه اختلالات هورمونی و انسولین و در نتیجه باز هم افزایش ترشح سبوم خواهیم داشت. از فواید رژیم گیاه خواری می توان به دوری از لبنیات و در نتیجه تعادلات هورمونی و انسولین اشاره کرد. همچنین یک سری از مطالعات نشان دهنده تاثیرات لبنیات بر روی استرس های فردی هستند. برای حفظ سلامت بدن، پوست و حتی سلامت حیوانات می توانیم مصرف این مواد را قطع و یا کم و یا حتی از جانشین های مشابه مانند شیر بادام و یا  شیر نارگیل استفاده کنیم. کافیست لاته خود را یک بار با شیر نارگیل امتحان کنید تا برای همیشه مصرف شیر حیوانی را کنار بگذارید. سعی کنید برای پنیر که شاید بتوان گفت خوشمزه ترین قسمت غذاهای ماست، جانشین های فوق العاده گیاهی را پیدا کنید. ممکن است قیمت این مواد غذایی کمی گران تر باشند اما شما با مصرف این نوع مواد هم به سلامت بدن، پوست، اندازه ی شکمتان و اکوسیستم حیوانات کمک شایانی کرده اید.

در پایان می توانم بگویم تغییر رژیم غذایی من تاثیری عمیقی بر درمان آکنه من داشت. مطمئن باشید غذایی که سه بار در روز مصرف می کنید و به رشد بدن و گردش سلولی شما کمک می کند، بسیار بر سلامت پوستتان هم تاثیر خواهد داشت. اگر به این موارد اطمینان ندارید؛ هر کدام از این مواد را فقط برای یک ماه از رژیم غذایی خود حذف کنید و یا در میزان مصرف دقت کرده و یا حتی از جانشین های مناسب استفاده کنید، اگر اثری نداشت به رژِیم غذایی خود برگردید. اما من مطمئن هستم که تاثیری عمیق بر سلامت و زیبایی شما خواهد داشت. تغییری به ظاهر کوچک اما با نتایج عظیم و فوق العاده.

*یادداشت اختصاصی صدای تجارت

دکتر فرناز فضلعلی– هر کدام از ما با هدف خاصی به سراغ خرید محصولات مراقبت پوستی می رویم. ممکن است هدف شما از بین بردن لک های مزاحم، درمان آکنه و یا در بیشتر مواقع محو نشانه های پیری باشد. برای هر کدام از این اهداف، مواد موثر و یا اکتیوهای خاصی در محصولات پوستی استفاده می شود که برای اثربخش بودنشان باید شناخت کافی از آن ها داشت.

در این مقاله همراه با من دکتر فرناز فضلعلی فارغ التحصیل از دانشگاه تربیت مدرس و پژوهشگر حوزه شیمی محصولات آرایشی و بهداشتی باشید، تا مواد موثر مورد نیاز برای هر هدف مراقبتی از پوست را بشناسیم و بهترین انتخاب را داشته باشیم.

۱- آکنه

آکنه را همه ما در طی زندگی تجربه کرده ایم و همواره به دنبال راه های درمانی مختلفی بوده ایم تا زودتر نتیجه  بگیریم. طی مطالعه ای که سال ها بر روی این عارضه داشتم و برحسب نتایج به دست آمده از آزمایش و مصرف ماده های موثر در مصرف کنندگان، به سه ماده ی موثر در درمان آکنه رسیدم که آن ها را با شما به اشتراک می گذارم.

رتینوئید

رتینوئید در رتبه ی نخست قرار دارد که کلید طلایی در درمان آکنه و جوان سازی پوست با افزایش گردش سلولی و کنترل چربی پوست به شمار می رود.

آزلائیک اسید

ماده ی موثر بعدی در درمان آکنه آزلائیک اسید است. این ماده از یک طرف آکنه را درمان می کند و از طرف دیگر در کاهش التهاب و قرمزی تاثیرگذار است. نکته ی مهم در ارتباط با آزلائیک اسید این است که این ماده همکاری بسیار خوبی با رتینوئیدها دارد و در کنار هم عملکرد فوق العاده ای را از خود برجای می گذارد. برای رسیدن به بهترین نتیجه بهتر است مصرف آزلائیک اسید به روتین صبح اختصاص یابد و محصولات حاوی رتینوئید در شب و بدون حضور نور مصرف شوند.

بنزوئیل پروکساید

سومین ماده ی موثر در درمان آکنه بنزوئیل پروکساید است. البته بهتر است از این ماده برای درمان هدفمند استفاده شود، یعنی به صورت نقطه ای بر روی نقاط هدف قرار داده شود و توجه شود که میزان مناسب این ماده در محصول مراقبتی شما باید حدود ۲.۵ تا ۳ درصد باشد.

سایر مواد موثر در درمان آکنه

مواد موثر دیگری نیز همچون نیاسینامید، سالیسلیک اسید، باکوچیول و… در درمان آکنه استفاده می شوند که می توانند در درمان این بیماری پوستی تاثیر گذار باشد. اما توصیه من این است که اگر وقت و پول زیادی برای خرید محصولات متنوع ندارید، سعی کنید حتما یکی از مواد موثری که معرفی شد در ترکیب محصول شما باشد.

۲- پیری پوست

همه ی ما به دنبال موادی هستیم که نشانه های پیری را از چهره محو کند، در این قسمت به معرفی مواد موثری که  به کاهش نشانه های پیری کمک شایانی می کنند و به عبارت دیگر ضد پیری هستند می پردازیم.

ضد آفتاب

بارها در یادداشت های مختلف بر این موضوع تاکید کرده ام که استفاده از ضد آفتاب بهترین راه پیشگیری پیری پوست است. زیرا در جواب این سوال که دلیل پیری پوست چه است، می توان با اطمینان گفت 90 درصد به دلیل نور UV و تابش نور خورشید است. پس هیچ وقت و تحت هیچ شرایطی سپر دفاعی خود را زمین نگذارید.

رتینوئیدها؛ موثرترین ترکیب مراقبت پوست

رتبه ی بعدی مواد موثر در درمان نشانه های پیری باز هم به خانوادی رتینوئیدها تعلق دارد. اهمیت این مواد به حدی است که اگر شما فقط قدرت خرید یک محصول مراقبت از پوست را داشته باشید؛ من بدون تردید به شما محصولی که یکی از اعضای خانواده ی رتینوئید در آن باشد، پیشنهاد می کنم.

معجزه ویتامین C

سومین اکتیو فوق العاده در پیشگیری و درمان علائم پیری ویتامین C است. بر این نکته تاکید دارم که افزودن کمی ویتامین C به روتین مراقبت پوست در کنار رتینوئید می تواند نتایج چشمگیری به بار آورد. سرم ویتامین C را صبح استفاده کنید تا پوستتان را روشن و تولید کلاژن در پوست شما را افزایش دهد.

ترکیب کرم ضد آفتاب، ویتامین  C و B

استفاده از ضد آفتاب به طور روزانه و استفاده از محصولاتی که حاوی رتینوئید است در کنار سرم ویتامین C می تواند یک کوکتل قدرتمند در درمان پیری باشد.

البته برای کامل شدن این کوکتل به شما ویتامین B3 نیز پیشنهاد می کنم. استفاده از نیاسینامید می تواند کلکسیون ویتامین های شما را کامل کند. کمی فکر کنید، آیا می شود ویتامین A (رتینوئید) در کنار ویتامین C و ویتامین B(نیاسینامید) نتیجه بدی به همراه داشته باشد؟

۳- لک های صورت

لک های صورت مساله ی بعدی آزاردهنده در پوست است. میلیون ها انسان در سراسر جهان از حضور لک ها در صورت خود آزار می بینند و به دنبال راه های مختلف درمان هستند. قبل از معرفی مواد اولیه مورد نیاز برای درمان لک باز هم تاکید می کنم مهم ترین عامل برای پیشگیری از لک و نامحسوس شدن علائم پیری پوست استفاده از ضد آفتاب می شود.

رتینوئید

رتبه ی اول در درمان لک های صورت به خانواده ی عزیز و پرقدرت رتینوئید تعلق می گیرد. رتینوئید می تواند بر تمام سلول های پوستی مانند کراتینوسایت و ملانوسیت ها و حتی فیبروپلاست ها تاثیر بگذارد و از تولید بیش از حد ملانین جلوگیری کند.

ماده های موثر در تولید ملانین

در دومین مرتبه من اکتیوهایی را ترجیح می دهم که به نوعی سرکوب گر تولید ملانین زیاد هستند. مثلا هیدروکینون و آزلائیک اسید موادی موثر در درمان لک هستند. در مراتب بعدی می توان به کوجیک اسید و ترانگزامیک اسید اشاره کرد.

و بازهم جادوی ویتامین C و کرم ضدآفتاب

در مرحله ی بعدی ویتامین C انتخاب من خواهد بود. ویتامین سی در کنار ضد آفتاب می تواند بزرگترین سپر دفاعی برای شما در برابر عوامل تحریک کننده ظهور لک و کاهش لک های ایجاد شده باشد.

درباره ی ویتامین C دقت کنید که معمولا اسکوربیک اسید ناپایدار است و تحت شرایط محیطی پایداری و اثر خود را از دست خواهد داد و بیشتر سراغ محصولاتی بروید که از مشتقات ویتامین  C مانند آسکوربیل گلوکوزاید، منیزیم آسکوربیل فسفات، سدیم آسکوربیل فسفات و یا تری اتیل اسکوربیل استفاده شده است. این ها پایدارتر هستند و به سادگی اثر خود را از دست نمی دهند. این مواد از لحاظ فرموله شدن بسیار انعطاف پذیر هستند و می توانند در کنار سایر اکتیوها به سادگی فرموله شوند.

۴- قرمزی پوست

مساله ی بعدی که می خواهم درباره ی آن صحبت کنیم، قرمزی ناخوشایند پوست است. این مشکل می تواند بعد از آکنه های طولانی و یا رزاسه به وجود بیاید و از نظر ظاهری مطلوب اشخاص نیست. در ادامه به سه ماده ی موثری که بیشترین تاثیرپذیری در درمان قرمزی پوست از خود نشان می دهند، اشاره شده است.

آزلائیک اسید و نیاسینامید

رتبه ی اول به آزلائیک اسید اختصاص دارد. این ماده به عنوان یک ضد التهاب و ضد قرمزی قوی عمل می کند. در این مرحله کمی نیاسینامید را هم توصیه می کنم. نیاسینامید توانایی تعمیر سَد دفاعی را دارد. همان طور که می دانید آسیب سد دفاعی پوست یکی از عوامل التهاب و قرمزی پوست است. نیاسینامید در عین حال یک ضد التهاب بسیار خوب نیز به شمار می رود و به خوبی شایسته ی قرار گرفتن در رتبه ی دوم است.

رتینوئید

این ماده ی جادویی همه ی خصلت های خوب را همراه خود دارد. گاهی اوقات قرمزی و التهاب پوست به دلیل افزایش سن ایجاد می شود و نیاز به تقویت درم(لایه میانی پوست) احساس می شود. پس استفاده ی مناسب از رتینوئید هم درم شما را قوی تر می کند و هم به کاهش التهاب کمک شایانی می کند.

پس در نظر داشته باشید برای کاهش التهاب و قرمزی پوست می توانید از محصولاتی که حاوی آزلائیک اسید، نیاسینامید و کمی رتینوئید هستند استفاده کنید و به طرز شگفت آوری از التهاب پوست خود بکاهید.

درمان هدفمند

باز هم تاکید می کنم که برای درمان بیماری های پوست خود باید در ابتدا مشکل و هدف درمانی پوست خود را دقیقا بیابید و سپس با توجه به هدف درمانی مواد موثر در درمان خود را مشخص کنید. این رویه را در پیش بگیرید و سپس به دنبال خرید محصولاتی باشید که مواد موثر مورد نیاز شما در ترکیبات آن باشد. این انتخاب هدفمند باعث می شوند شما با صرف هزینه ی کمتر در کوتاه ترین زمان ممکن به بهترین نتیجه دست پیدا کنید.

• یادداشت اختصاصی صدای تجارت

دکتر فرناز فضلعلی- مژه های ما در اثر مصرف ریمل و آرایش چشم روزانه ، به شدت خشک می شوند. این خشکی در افرادی که در انتهای روز مژهای خود را تمیز نمی کنند، تشدید هم می شود و مژه ها را شکننده و مستعد ریزش می کند. از دست دادن مژها مشکلات پزشکی بسیار جدی به همراه خواهد داشت. یکی از معمول ترین آن ها یک بیمایر خود ایمنی به نام آلوپسی است که ناگهان موی سر به شکل سکه و مژه ها شروع به ریزش می کنند.

البته کم کاری تیروئید هم می تواند یکی از دلایل ریزش مژه ها باشد. اگر به طور ناگهانی با ریزش شدید در مژها مواجه شدید، پیشنهاد من این است که حتما آزمایش ارزیابی تیروئید را انجام دهید.

در ادامه به راهکارهای من برای افزایش رشد مژه توجه کنید:

1. اولین توصیه نگارنده برای حفظ سلامتی مژها ها این است که از روغن های پاک کننده و یا بالم برای پاک کردن ریمل و آرایش از روی مژه ها در انتهای روز استفاده کنید.  این محصولات یکی از بهترین پاک کننده ها برای ریمل ها هستند، زیرا ریمل یک پوشش بر روی مژه تشکیل می دهد و این پاک کننده ها می توانند این پوشش را بشکنند و در عین حال می توانند مژه ها را تغذیه کنند و آن ها را سالم، نرم و قوی نگه دارند.
2. لطفا انجام هر گونه عملیات زیبایی مانند اکستنشن، لیفت و مژه ی مصنوعی بر روی مژه ها را متوقف کنید.

این کارها می تواند تحریکات زیادی را در اطراف خط چشم و پلک ایجاد کند که باعث نازک و شکننده شدن مژه ها و در نهایت ریزش آن ها شود. مژه های مصنوعی می توانند در اطراف نقطه ی رشد مژه ها تحریک ایجاد کنند و با کاهش وزن آن ها سبب ریزش بیش تر آن ها شوند. همچنین استفاده طولانی مدت از مژه های مصنوعی می تواند باعث تحریک خود چشم و خشکی شدید آن شود.

توصیه من به شما این است که اگر خیلی علاقمند به استفاده از این ابزارهای زیبایی هستید، حتما دوره هایی را به خود استراحت دهید. هر دوماه یکبار به مدت حداقل 6 هفته به خود استراحت دهید. اجازه دهید این مدت مژه ها نفس بکشند و کمی تفریح داشته باشند. درباره اکستنشن زمانی که می خواهید به زمان استراحت برسید، اجازه دهید خودشان به صورت طبیعی ریزش کنند. چون کندن با فشار باعث ریزش مژه های طبیعی شما می شود.

3. استفاده از فرمژه را متوقف کنید و یا حتی برای مدت کوتاهی به مژه ها استراحت دهید. فرمژه می تواند مژه ها را از ریشه به شدت تضعیف کند و باعث ریزش آن ها شود.
4. من خیلی طرفدار سرم های تقویت کننده رشد مژه نیستم. حتی نمونه هایی که حاوی بیماتوپروست این ماده جادویی برای افزایش رشد مژه هستند. زیرا سرم های رشد مژه در ابتدا بسیار خوب عمل می کنند. شما هر روز از آن ها استفاده می کنید و یک خط باریک پشت پلک می کشید و مژه هایتان هر روز قوی تر و بلندتر می شوند. اما به محض متوقف کردن استفاده از این سرم ها همه چیز به حالت اول برمی گردد. این محصولات می توانند به مرور زمان باعث ایجاد لک در پشت پلک و خشکی چشم شوند. در موارد نادری بیماتوپروست می تواند باعث ایجاد لک در عنبیه چشم شود که در این صورت حتی اگر استفاده را متوقف کنید این لک برطرف نخواهد شد. از عوارض دیگر استفاده از بیماتوپروست می توان به تغییر در چربی پری اوربیتال (دورچشم) اشاره کرد. یعنی باعث از دست دادن چربی دور چشم و فرورفتگی دور چشم می شود. این پدیده نادر است اما در صورتی که اتفاق بیفتد برگشت ناپذیر است.
5. روغن کرچک را فراموش نکنید. روغن کرچک یک روغن بسیار غلیظ است که خواص مرطوب کنندگی عالی دارد. روغن کرچک حاوی اسید ریسینولئیک است که هم برای پوست و هم مو خواص خارق العاده ای دارد و به حفظ رطوبت کمک بسیاری می کند. اما به رشد مو بر روی سر، ابرو و مژه کمکی نمی کند. به دلیل غلظت زیادی که دارد یک پوشش و فیلم بر روی مو شکیل می دهد و آن را ضخیم تر نشان می دهد و با حفظ رطویت به نرمی و سلامت موها کمک شایانی می کند. اما متاسفانه به دلیل غلظت زیاد اگر بر روی مژه ها استفاده شود می تواند باعث تحریک چشم و ایجاد خشکی چشم شود. من خیلی استفاده از روغن کرچک بر روی مژه ها را پیشنهاد نمی دهم اما اگر علاقمند هستید با دقت و در حجم کم استفاده کنید. همچنین مردم علاقمند به استفاده از روغن نارگیل بر روی مژه ها هستند. اما روغن نارگیل هم همانند روغن کرچ بر روی رشد مو، ابرو و مژه تاثیری ندارد. اما می تواند با حفظ رطوبت به نرمی و سلامت آن ها کمک کند. همچنین می توانید از روغن نارگیل به عنوان یک روغن پاک کننده طبیعی استفاده کنید. اگر پوست حساس به آکنه دارید و به روغن نارگیل حساس هستید حتی بر روی مژه ها هم استفاده نکنید.
6. از استرس زیاد دوری کنید. استرس یکی از دلایل اصلی نازک شدن مژه ها و ریزش آن ها است.
7. مراقب میزان آهن و ویتامین D خود باشید. کمبود هر کدام از این ها می تواند باعث ریزش مژه ها شود.
8. هیچ مطالعه ای اثبات نکرده است که بیوتین بر رشد مژه و مو تاثیر گذار است. این روزها بیوتین که جزو خانواده ویتامین  B است در مراقبت از پوست و مو بسیار محبوب است. افراد درباره رشد مژه تحت تاثیر این مکمل بسیار سوال می پرسند اما می توانم بگویم تاثیر بیوتین واقعا اثبات نشده است مگر در اختلالات ژنتیکی که فرد دچار کمبود بیوتین است. معمولا افراد سالم دچار کمبود بیوتین نمی شوند مگر این که مقدار زیادی سفیده تخم مرغ خام در رژیم غذایی خود مصرف کنند که این اتفاق معمولا به ندرت می افتد و کم تر کسی سفیده تخم مرغ را به صورت خام مصرف می کند. سفیده خام در درون خود ماده ای به نام آویدین دارد که به بیوتین در رژیم غذایی شما وصل می شود و مانع از جذب آن می شود و در نتیجه باعث کمبودبیوتین در بدن می شود. پس به طور کلی بیوتین نیاز به مکمل ندارد البته اگر سفیده تخم مرغ خام خیلی مصرف نمی کنید، می تواند توسط یک رژیم معمولی به راحتی تامین می شود.

به یاد داشته باشید مهم ترین عامل در زیبایی و سلامت پوست، مو، ناخن و… یک رژیم متعادل و سالم است. معمولا بعد از رژیم های سخت و خاص موها به دلیل پدیده تلوژن افلوویوم ریزش می کنند و مژه ها نیاز به زمان دارند تا رشد کنند.

از من دائما سوال می کنند برای رشد مژه چه کنیم؟ می توانم بگویم یک پاسخ مختصر و کامل این است: دستکاری کم تر، رژیم غذایی متعادل و سالم، نتیجه بهتر به ارمغان می آورد.

• یادداشت اختصاصی صدای تجارت 

دکتر فرناز فضلعلی – جواب منفی است. تمدید ضد آفتاب واقعا اهمیت دارد و دلایل متنوعی برای این اهمیت وجود دارد.

1- اولین دلیل برای ضروری بودن تمدید ضد آفتاب این است که مردم معمولادر اولین استفاده مقدار کافی ضد آفتاب مصرف نمی کنند. در واقع مصرف دقیق مقدار مناسب ضد آفتاب امری مشکل است و مردم معمولا 20 تا 50 درصد مقدار صحیح مصرف ضد آفتاب را در اول صبح بر روی پوست صورت خود استفاده می کنند. به عنوان مثال اگر SPF ضد آفتاب برابر با 30 باشد، مقداری که این افراد مصرف می کنند فقط SPF برابر با 4 یا 5 برای پوستشان به ارمغان میاورد. بنابراین تجدید ضدآفتاب در طی روز می تواند حفاظتی کامل از پوست شما انجام دهد. در حقیقت استفاده اول ضد آفتاب یک  لایه بیس و پایه برای سایر لایه ها است، دقیقا شبیه رنگ کردن دیوار.

2- پوست ما یک لایه نیست و همان طور که می دانید سه لایه با ضخامت های مختلف روی هم قرار گرفته است. استفاده از یک لایه ضد آفتاب آن هم با ضخامت بسیار کم فقط می تواند شیارهای و فرو رفتگی های پوست را پر کند و در حقیقت لایه دوم ضد آفتاب هست که می تواند محافظت از پوست را آغاز کند. پس یک بار استفاده از ضد آفتاب در مقادیر کم و بدون تجدید آن نمی تواند از پوست ما در برابر اشعه فرابنفش محافظت کند.

3- سومین دلیل این است که ضد آفتاب از روی صورت پاک می شود و ماندگاری دایمی ندارد. ضد آفتاب با عواملی مانند عرق، آب، اصطکاک با لباس و یا با لمس دستانتان به مرور از روی پوست پاک می شود و ممکن است مقداری جذب پوست و یا از روی پوست تبخیر شود. سبوم از منافذ به بیرون ترشح می شود و باعث حرکت کردن ضد آفتاب بر روی پوست و ناپایداری آن می شود. پس بعد از دو ساعت ما دیگر لایه کاملی از ضد آفتاب بر روی پوست نداریم و باید آن را تمدید کنیم.

4- دلیل بعدی که بسیاری از افراد از آن آگاهی دارند این است که بعضی از فیلترهای استفاده شده در ضد آفتاب ها به مرور زمان خواص و اثر بخشی خود را به دلیل جذب اشعه UV از دست می دهند. به این پدیده پایین بودن PHOTOSTABILITY گفته می شود. البته بیش تر برای فیلترهای قدیمی مانند آووبنزن این ناپایداری اتفاق می افتد و فیلترهای جدید Photostability بسیار خوبی دارند. اما به هر حال این هم دلیلی برای تجدید ضد آفتاب به شمار می رود.

توصیه 

دقت کنید اگر در روز از خانه بیرون نمی روید و در معرض اشعه فرابنفش قرار ندارید و فعالیت های فیزیکی که موجب عرق کردن می شود انجام نمی دهید، می توان گفت ضد آفتابی که در صبح به مقدار کافی می زنید، می تواند تا پایان روز  کفایت کند. اما اگر بیرون می روید و در معرض نور خورشید هستید، حتما باید هر دو ساعت یک بار آن را تجدید کنید تا مانع از اثرات جبران ناپذیر UVA و UVB بر روی پوست خود شوید. اشعه فرابنفش می تواند پوستتان را بسوزاند، آن را سریع تر پیر کند و حتی سرطان پوست را ایجاد کند. پس بسیار مراقب پوستتان باشید.

• یادداشت اختصاصی صدای تجارت

دکتر فرناز فضلعلی – سرکه سیب یکی از محبوب ترین درمان های خانگی است که تقریبا می توان گفت کاربردهای زیادی دارد. از درمان سوزش سر دل گرفته تا کنترل اشتها و از بین بردن خال.

این ماده در جامعه ای که به ایجاد سلامت از طریق راه های طبیعی علاقه دارد، بسیار پرطرفدار شده است و اعتقاد بر این است که فواید بسیاری برای سلامتی دارد، از جمله این فواید می توان به موراد زیر اشاره کرد:

• کاهش قند خون
• کمک به کاهش وزن
• کاهش احتمال خطر ابتلا به سرطان

اما باید گفت برخلاف این که این اعتقادات در بین مردم بسیار رواج پیدا کرده است تحقیقات بسیار کمی برای اثبات این ادعاها انجام شده است.

برخی از مردم به درمان آکنه توسط سرکه اعتقاد دارند و به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم این نظرات را با دقت بیش تری مورد بررسی قرار دهیم:

براساس مطالعات و تحقیقات انجام شده، مشخص شده است که سرکه سیب می تواند یک سری خاصی از باکتری ها را از بین ببرد و این به دلیل مقدار بالای اسید استیک موجود درآن است که خاصیت اسیدی بسیار زیادی به این ماده بخشیده است.  سرکه سیب علاوه بر استیک اسید حاوی اسیدهای آلی زیر نیز است:

• لاکتیک اسید
• گالیک اسید
• پروتوکاتکویک اسید
• کلروژنیک اسید

باکتری که باعث ایجاد آکنه می شود به نام پروپیونی آکنه و یا  پی آکنه شناخته می شود. سرکه سیب به این دلیل که ثابت شده است می تواند بر گروه خاصی از باکتری ها تاثیر بگذارد و ان ها را از بین ببرد، ممکن است بتواند این اثر را بر روی پی آکنه نیز داشته باشد. اما متاسفانه تحقیقات بسیار اندکی برای اثبات این موضوع بر روی پوست انسان انجام شده است.

همچنین برای استفاده از سرکه بر روی پوست باید آن را کاملا رقیق کرد، زیرا به دلیل اسیدیته بالا استفاده از سرکه خالص می تواند به پوست به شدت آسیب برساند. پس رقیق کردن سرکه خود باعث رقیق شدن اسیدهای آلی و کاهش اثرات آن ها می شود.

به عنوان مثال لاکتیک اسید که در سرکه وجود دارد و خود به عنوان یک عامل موثر در درمان اسکار آکنه شناخته می شود، در اینجا  به دلیل رقیق شدن نمی تواند تاثیر خاصی داشته باشد.

علاوه بر این سرکه بافت مناسبی برای اثرگذاری بر روی پوست شما ندارد و بر خلاف سرم ها و کرم ها ممکن است به سرعت تبخیر شود و زمان لازم برای تماس با پوست را در اختیار نداشته باشد.

پس نتیجه می گیریم که اگرچه سرکه سیب حاوی اسیدهای آلی از بین بردن باکتری ها است، اما مشخص نیست که آیا می تواند پی آکنه یعنی باکتری مسئول آکنه را از بین ببرد. علاوه بر این، سرکه سیب باید قبل از استفاده رقیق شود که باعث تضعیف غلظت اسید آلی می شود.

همچنین به این نکته توجه کنید که سرکه سیب طبیعتاً اسیدی است. به همین دلیل، هنگامی که مستقیماً روی پوست برای مدت طولانی استفاده شود، ممکن است باعث سوختگی شود. البته در بیش تر موارد سوختگی زمانی اتفاق می افتد که به صورت خالص و برای مدت زمان طولانی بر روی پوست استفاده شود. برای جلوگیری از آسیب و تحریک پوست سرکه سیب را با آب رقیق کنید و برای مدت زمان بسیار کوتاه بر روی پوست قرار دهید.  همچنین باید از استفاده از سرکه سیب بر روی پوست های حساس و زخم های باز خودداری کنید. در این موارد به احتمال زیاد باعث درد یا آسیب پوستی می شود.

و در نهایت باز این پرسش مطرح می شود که از سرکه سیب برای درمان آکنه استفاده کنیم یا نه؟

هیچ مطالعه و تحقیق خاصی برای اثبات مفید بودن سرکه سیب در درمان اکنه انجام نشده است. حتی استفاده از این ماده می تواند باعث التهاب و تحریک بیش تر شود. پس حتی استفاده از این ماده در افراد مبتلا به آکنه نسبت به افراد عادی می تواند آسیب های بیش تری به همراه داشته باشد.

پس اگر به دنبال درمان های خانگی برای آکنه هستید می توان گفت سرکه درمان مناسب و ایمنی برای پوست شما نخواهد بود.

• یادداشت اختصاصی صدای تجارت

در ادامه دکتر فرناز فضلعلی محقق و مدرس در حوزه پوست و زیبایی؛ به پرسش های رایج در زمینه استفاده از وازلین بر روی پوست پاسخ می دهد.

وازلین چیست؟

در حقیقت عنوان “وازلین”، ژله پترولیوم است که گاهی با نام پترولاتوم نیز شناخته می شود و اسم برندی است که این مواد را عرضه می کند و ممکن هست شما پترولاتم ها را با برندهای دیگر نیز ببینید.

خواص وازلین از نظر نگارنده به عنوان یک محقق و پژوهشگر محصولات مراقبت از پوست، وازلین انتخاب مناسب برای مراقبت از پوست است. مخصوصا برای افرادی که دچار اگزما و خشکی پوست هستند و می توان گفت تقریبا هیچ محصولی قابل رقابت با پترولاتوم در درمان پوست خشک نیست. این ماده به طور معجزه آسایی می تواند اتلاف آب ترانس اپیدرمال را کاهش دهد، یعنی به عبارت دیگر اجازه خروج آب از پوست را نمی دهد و رطوبت را درون پوست شما به دام می اندازد.

بسیاری از ما در طول زندگی به دلیل استفاده از شوینده های نامناسب، درمان های متعدد برای آکنه، سالیسیلیک اسید، خانواده ی رتینوئیدها و حتی عرق کردن؛ به سد دفاعی پوست خود آسیب می رسانیم و این آسیب می تواند باعث بیماری هایی مانند اگزما (درماتیت) و یا رزاسه شود. پس استفاده از ماده ای که شدیدا خاصیت آکلاسیو دارد یعنی می تواند رطوبت پوست شما را مهر و موم کند و به شدت کارگشا باشد. مخصوصا در فصل زمستان به دلیل تغییرات زیاد آب و هوایی، گرمای داخل خانه و بادهای شدید که باعث بادزدگی می شود؛ ما به سادگی رطوبت پوست خود را ازدست می دهیم و پوست به شدت خشک می شود. دوباره یادآوری کنم یکی از درمان های فوق العاده برای پوست های خشک و بادزده در زمستان “وازلین” است.

با توجه به تحقیقات انجام شده می توان با اطمینان گفت یکی از بی ضررترین موادی که می توانید بر روی پوست خود قرار دهید، همین به اصطلاح عامیانه وازلین است. این ماده توسط پوست شما جذب نمی شود و وارد بدن نمی شود، همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حساسیت زا بودن و آلرژیک بودن این ماده وجود ندارد.

غیر حساسیت زا بودن

یک خبر خوب این است که  پترولاتوم به مولکول های پروتئین در سطح پوست وصل نمی شود و این دلیل غیر حساسیت زا بودن این ماده است. زیرا اتصال به پروتئین ها پایه سیستم ایمنی را وسط می کشد و آن ها سریعا به تغییرات اعتراض می کنند و همین مکانیسم باعث ایجاد پاسخ های التهابی و آلرژی و تحریکات پوستی می شود. پترولاتوم یکی از خنثی ترین موادی است که در صنعت مراقبت از پوست می توان به کار گرفت. همچنین از این ماده برای درمان زخم می توان بهره برد زیرا با حفاظی که روی پوست می کشد اجازه ورود باکتری ها را به داخل زخم نمی دهد.

یکی از اشتباهات و ترس های رایج درباره استفاده از وازلین این است که این ماده کومدون زا و یا جوش زا است. اما من با اطمینان می توانم بگویم که وازلین نمی تواند کومدون ایجاد کند زیرا اصلا توانایی بستن منافذ پوست شما را ندارد. من فکر میکنم این ترس مردم به این دلیل است که وازلین بهداشتی را با وازلین صنعتی یکسان میبینند. اما واقعیت این است که وازلین گرید بهداشتی کاملا خالص سازی شده است و کاملا قابل اطمینان برای استفاده بر روی پوست است.

سوال دیگر این است که آیا همه افراد در استفاده از وازلین (پترولاتوم) سود خواهند برد؟ وازلین برای افراد با پوست خشک و یا خیلی خشک بسیار مناسب است. اگر در زمستان دچار پوسته پوسته شدن می شوید؛ دوای درد شما وازلین است. همچنین اگر از محصولات زیادی در روتین روزانه خود استفاده می کنند و دائما پوست خود را اسکراب و یا لایه برداری می کنید از وازلین می توانید به عنوان مرطوب کننده در روتین شب استفاده کنید تا به حفظ سلامت پوست خود و افزایش قدرت سد دفاعی کمک کنید. همچنین اگر تحت ترمیم های زیبایی مانند لیزر، میکرونیدلینگ و … هستید نیز پترولاتوم می تواند بسیار بهبود دهنده باشد.

نکته ای که اینجا باید به آن توجه کرد این است که ممکن است افرادی که پوست چرب و مستعد آکنه دارند باز هم در برابر مصرف آکنه مقاومت کنند. می توان گفت این مقاومت صحیح است. زیرا معمولا افرادی که دچار کومدون مخصوصا کومدون های بسته و سرسفید هستند، می توانند با استفاده از وازلین کومدون های خود را تحریک کنند. نه تنها وازلین بلکه هر نوع مرطوب کننده سنگین و آکلاسیو می تواند باعث تحریک کومدون شود.

توصیه به افرادی که دچار آکنه هستند

توصیه من برای استفاده از وازلین در افرادی که دچار آکنه هستند و تحت درمان های قوی مانند ترتینوئیدها هستند، استفاده از وازلین در بازه های زمانی بسیار کوتاه است. زیرا معمولا درمان های آکنه پوست را به شدت خشک و دچار پوسته ریزی می کند و استفاده از وازلین برای زمان های کوتاه می تواند کارگشا باشد.

نکات مهم نحوه استفاده از پترولاتوم

همیشه از این ماده بر روی پوست تمیز استفاده کنید. زیرا اگر پوست شما کثیف و حاوی مواد آرایشی باشد، شما با قرار دادن وازلین بر روی این کثیفی ها آن ها را در داخل پوست خود به دام انداخته اید و زمینه حساسیت و تحریک پوستی را فراهم کرده اید. ساده ترین روتین برای استفاده از وازلین،  پوست خود را کاملا تمیز کنید و سپس از وازلین استفاده کنید تا رطوبت پوست را حفظ کند و اجازه تبخیر ندهد. همچنین می توانید پس از شستن صورت، از سرم هیالورونیک اسید استفاده کنید و سپس بر روی آن وازلین بمالید تا هم پوست شما توسط هیالورونیک اسید آبرسانی شود و هم این رطوبت توسط وازلین به دام بیفتد.

پترولاتوم؛ ماده ای امن برای مراقبت از پوست

و کلام آخر این که باز هم تکرار می کنم پترولاتوم و یا همان به اصطلاح وازلین کاملا امن برای استفاده بر روی پوست است. به هیچ عنوان خطرناک و یا کومدون زا نیست. فقط افرادی که دچار آکنه ها هستند بهتر است در زمان های کوتاه از این ماده استفاده کنند. از نظر نگارنده، وازلین حتی قابلیت این را دارد که جایگزین مناسبی برای خیلی از روغن های گیاهی باشد که بسیار هم آلرژن هستند.

فرناز فضلعلی– در این یادداشت می خواهم موادی را نام ببرم که ممکن است در تصورات شما برای پوست بسیار مفید باشد اما در حقیقت اینطور نیست. همراه من باشید تا این مواد را بهتر بشناسیم.

لیمو

۱.  لیمو، ماده ای فوق العاده برای نوشیدن و خوردن. قطره ای از این ماده در آب به خصوص آب گرم به عنوان نوشیدنی صبح فوق العاده خواهد بود. اما لیمو هیچ شگفتی برای پوست شما ندارد. خیلی از افراد می گویند لیمو از دل طبیعت است و مسلما برای پوست مفید است اما اینگونه نیست. طبیعت همان شیمی و فیزیک مواد هستند و برای درک مفید بودن لیمو باید به شیمی و فیزیک آن عمیق تر نگاه کنیم. لیمو حاوی سیتریک اسید است که به لیمو PH برابر با ۲ می دهد. PH برای پوست ما در حدود ۴ تا ۴.۵ است. البته کمی اسیدی تر مشکلی ایجاد نمی کند و برای لایه برداری پوست لازم است اما سیتریک اسید موجود در لیمو آن را به شدت اسیدی و پوست را در برابر نور به شدت حساس می کند. زمانی که شما از سرم های حاوی آلفا هیدروکسی اسید استفاده می کنید و در آن سیتریک اسید وجود دارد، با درصد مناسب و دقیق فرموله شده و به پوست هیچ آسیبی نخواهد رساند. اما من به شما قول می دهم اگر مصرف لیمو بر روی پوست را متوقف نکنید، پوستتان مهمان لک های تیره بسیاری خواهد شد.

رابینگ الکل

۲. معمولا در ترکیبات تونرها و یا آسترینجنت ها که برای تمیز کردن صورت استفاده می شوند، رابینگ الکل وجود دارد و پس از استفاده به شما حس تمیزی فوق العاده می دهد. اما آیا عملکرد این ماده هم همانند حس خوبی که ایجاد می کند، است؟

مسلما خیر. چه بلایی بر سر پوست ما خواهد آمد اگر تمام چربی های سطح پوست را پاک کنیم؟ افرادی که پوست چربی دارند و از مشکل آکنه رنج می برند معمولا دارای چربی بیشتری در سطح پوستشان هستند و احساس می کنند با استفاده از تونرها و یا آسترینجنت های حاوی الکل از شر این چربی های اضافه خلاص خواهند شد. اما زمانی که شما تمام چربی ها را حذف می کنید پوست شما احساس کمبود چربی می کند و همین باعث می شود برای جبران این کمبود مقدار بیشتری چربی تولید کند. دقت کنید که در داخل این چرخه قرار نگیرید که با داشتن پوست چرب از محصولات دارای رابینگ الکل استفاده کنید و تولید چربی بیشتری را به پوست خود تحمیل کنید. مخصوصا افرادی که پوست چرب دارند از مصرف تونرها و استرینجنت های حاوی الکل به شدت دوری کنند.

مرطوب کننده بدن

۳. این دسته از محصولات برای پوست بدن شما فوق العاده است ولی برای پوست صورت اصلا مناسب نیست. این مرطوب کننده ها همانند وازلین می توانند منافذ شما را مسدود کنند و باعث ایجاد آکنه شوند. شما یک ظرف بزرگ مرطوب کننده ی بدن با قیمت بسیار ارزان تهیه می کنید که معمولا حاوی مواد خیلی ارزشمندی نیست. پس فقط از این محصول برای پوست بدن استفاده کنید و برای صورت مرطوب کننده ی مخصوص و حرفه ای پوست را تهیه کنید.

وازلین

۴. ممکن است مادربزرگ و یا مادر شما از وازلین در کودکی بر روی پوست صورتتان و یا لب هایتان استفاده کرده باشد. برای مدت های طولانی این ماده به عنوان یک مرطوب کننده در نظر گرفته می شد. وازلین از مشتقات نفت است و نفت از کیلومترها زیر زمین به دست می آید و واقعا مناسب پوست نیست. این ماده فوق العاده اکلاسیو و یا مسدود کننده است و اگر شما کوچکترین سابقه ای در آکنه داشته باشید به سرعت پوست شما را تحریک می کند. پیشنهاد من دوری کامل وازلین حتی برای پوست بدن است و به جای آن می توانید از مرطوب کننده های طبیعی که از موم بیزواکس و یا موم زنبور عسل به دست می آید، استفاده کنید.

صابون جامد

۵. در انتهای لیست من صابون جامد قرار دارد. من هم مانند شما در گذشته بارها از صابون جامد برای تمیز کردن صورت استفاده کرده ام که استفاده از آن یکی از بدترین کارهایی است که می توان با پوست کرد. زیرا صابون برای پوست شما بسیار خشن است و معمولا حاوی سدیم لوریل سولفات است. این همان ماده ای است که به صابون کمک می کند قدرت کف کنندگی داشته باشد و چون ما به محصولاتی که کف می کنند حس خوبی داریم و به ما احساس تمیز شدن واقعی می دهند اصلا به این میزان خشکی که به پوست ما می دهند توجهی نمی کنیم. از صابون های جامد برای بدن استفاده کنید ولی از صورتتان دور نگه دارید.

به گزارش صدای تجارت، دکتر فرناز فضلعلی– همه حداقل در یک بازه ی زمانی کوتاه از آکنه رنج برده ایم و ممکن است این عارضه هنوز هم ادامه داشته باشد. پس در این مقاله همراه من باشید تا دلایل ایجاد آکنه و نحوه ی درمان آن را بررسی کنیم. با یادگیری دلایل ایجاد آکنه و چگونگی درمان در دام تبلیغات زیبایی و ترندها نخواهید افتاد و کنترل درمان پوست خود را در دست خواهید گرفت.

چربی

اولین دلیل ایجاد آکنه تولید چربی است. با شروع دوران بلوغ غدد ترشح کننده هورمون ها فعال می شوند و تستوسترون و سایر آندروژن ها به میزان زیاد ترشح می شوند. ترشح این هورمون ها بر روی غدد ترشح کننده چربی، اثر می گذارد و باعث فعالیت بیشتر این غده ها و تولید بیش تر چربی یا همان سبوم می شود. تولید بیش از حد سبوم اولین قدم در مسیر بروز آکنه است.

به عنوان مثال در سندرم تخمدان پلی کیستیک که یک اختلال هورمونی شایع است به دلیل افزایش تولید آندروژن، فعالیت غدد تولید سبوم افزایش می یابد و به همین دلیل در این اختلالات بروز آکنه بسیار مشاهده می شود.

در مرحله ی بعد از تولید سبوم، این چربی های اضافه باعث مسدود شدن منافذ پوست می شوند. از سوی دیگر افزایش سبوم باعث انسجام بیش تر کراتینوسیت ها یاهمان سلول های پوست می شوند. به هر میزان که سطحی ترین لایه ی پوست دارای سلول های بهم چسبیده با انسجام بیش تری باشد، پوسته ریزی سلول ها کم تر و گرفتگی منافذ بیش تر خواهد بود.

باکتری ها

در مرحله ی بعدی باکتری ها هم دلیل برای بروز آکنه خواهند بود. روی پوست همه ی ما باکتری هایی زندگی می کنند که به خودی خود باعث ایجاد آکنه نمی شوند. اما در برخی افراد که سبوم به صورت طوفانی ترشح می شود و کراتینوسایت ها انسجام بیشتری دارند و منافذ مسدود می شوند، باکتری ها می توانند مشکل ساز شوند. مثلا باکتری پروپیونی آکنه در منافذ مسدود زندگی می کند و از سبوم به عنوان سوخت مورد نیاز استفاده می کند و در اینجا التهاب ایجاد می شود. سیستم ایمنی بدن ما متوجه حضور باکتری ها در منافذ و مصرف سبوم توسط آن ها می شود درنتیجه میلیون ها موج التهابی صادر می کند.

پس به طور کلی می توان گفت در بروز آکنه در نتیجه اختلالات هورمونی، ترشح سبوم افزایش می یابد و منافذ بسته می شوند. همچنین در اثر ترشح بالای سبوم چسب بین سلول های پوستی محکم تر می شود و بسته شدن منافذ و سپس رشد غیر طبیعی باکتری ها و درنهایت التهاب را خواهیم داشت.

راه های درمان

برای درمان آکنه باید دقت کنید که ماده ی موثر و درمانی را انتخاب کنیم که یکی از این مراحل را متوقف کند. برای مثال انتظار نداشته باشید که با مصرف هیالورونیک اسید آکنه های خود را درمان کنید، زیرا استعمال این ماده ی موثر هیچ گونه درمانی برای آکنه نخواهد داشت.

پس انتخاب ماده ی موثر مناسب می تواند باعث توقف یکی از مراحل بروز آکنه باشد.

نیاسینامید، روغن درخت چای و راکوتان

انتخاب ماده ی موثر برای توقف قطعی تولید سبوم سخت است. زیرا این فرآیند به دلیل دخالت هورمون ها بسیار پیچیده است. اما می توان گفت یکی از مواد موثر مناسب برای متعادل کردن ترشح سبوم، نیاسینامید است. البته لازم به ذکر است که نیاسنامید ممکن است در بعضی افراد تولید سبوم را کاهش دهد و در بعضی دیگر اثری نداشته باشد. دیگر ماده ی موثر در متعادل کردن ترشح چربی روغن درخت چای است.  پس دو ماده ای که برای کاهش تولید سبوم به صورت موضعی به شما پیشنهاد می کنم؛ نیاسینامید و روغن درخت چای است.

همچنین برای کاهش سبوم از راکوتان (ایزوترتینوئین) هم می توان استفاده کرد که نیاز به نسخه پزشک دارد و به صورت قرص مصرف می شود.

سالیسیلیک اسید

ماده ی موثر بعدی سالیسیلیک اسید است. سالیسیلیک اسید به منافذ شما نفوذ می کند و منافذ را از شر چربی های اضافی خلاص می کند اما بر روی کمتر شدن ترشح چربی اثری ندارد.

از شستن بیش از حد و اسکراب کردن پوست خود دوری کنید. زیرا سیستم طبیعی دفاع بدن و پوست در برابر خشکی و آسیب زیاد ترشح بیش تر سبوم خواهد بود.

پرهیز از مصرف تونرها و محلول های بر پایه الکل

از تونرها و محلول های قابض که بر پایه الکل است، اجتناب کنید. این ترکیبات التهاب ایجاد می کنند و ترشح چربی پوست را افزایش می دهند.

برای درمان انسداد منافذ پوست خوشبختانه انتخاب های بسیار بیشتری وجود دارد.

رتینوئید

اولین و بهترین ماده ای که در اینجا می توان پیشنهاد داد خانواده ی محبوب رتینوئید است. اعضای خانواده ی رتینوئید می توانند انسجام بین سلول های مرده پوست را کاهش دهند و با افزایش پوسته ریزی از روی هم تلنبار شدن سلول ها و در نتیجه مسدود شدن منافذ جلوگیری کنند. از سوی دیگر رتینوئیدها در کاهش التهاب اثرگذاری خوبی دارند. درحقیقت رتینوئیدها موادی چند کاربردی هستند و در درمان آکنه هم از طرق های مختلف می توانند مانع از بروز آکنه شوند. درباره ی رتینوئیدها این موضوع را در نظر داشته باشید که این مواد به علت افزایش در سرعت گردش سلولی، پوسته ریزی لایه ی شاخی را افزایش می دهند و پوسته پوسته شدن و تحریکات پوستی فقط تا مدتی ممکن است شما را آزار بدهند. بعد از مدتی که پوست به این سرعت گردش سلولی عادت می کند، پوسته ریزی و تحریکات و خشکی پوست هم متوقف خواهد شد.

مواد بعدی در درمان انسداد منافذ شامل گلیکولیک اسید( آلفا هیدروکسی اسید) و سالیسلیک اسید (بتا هیدروکسی اسید) است. از سایر آلفا هیدروکسی اسیدها مانند مندلیک اسید و لاکتیک اسید هم می توان برای این کار استفاده کرد.

برای مرحله ی از بین بردن باکتری ها نیز مواد موثر مخصوصی وجود دارد. بعضی از آن ها قابل استفاده به صورت موضعی و بعضی دیگر برای استفاده خوراکی هستند. استفاده از سالیسیلیک اسید علاوه بر کمک به رفع انسداد منافذ می تواند مانع رشد باکتری ها نیز شود.

ماده ی موثر بعدی بنزوئیل پروکساید  می باشد که به صورت موضعی در درمان آکنه استفاده می شود و بهتر است به صورت هدفمند بر روی نقاطی که دارای جوش هستند قرار داده شود. پس از استفاده از این ماده امکان لکه دار شدن لباس و حوله و وسایل شخصی شما وجود دارد اما نتیجه ای که خواهید دید ارزش این خسارت ها را دارد.  خاصیت آنتی باکتریال بنزوئیل پروکساید به قدری بالاست که تقریبا می توان گفت هیچ باکتری توان مقاومت در برابر این ماده را ندارد. البته تمام اسیدهایی که در بالا نام بردیم مانند سالیسیلیک اسید، گلیکولیک اسید و آزلائیک اسید نیز تا حدودی خاصیت آنتی باکتریال دارند و می توانند در نابودی باکتری های موجود در منافذ کمک بزرگی کنند.

نیاسینامید

اگر آکنه ی شما در مرحله ی التهاب باشد برای درمان آن چه می توان کرد؟ در این مرحله من به شما نیاسینامید را پیشنهاد می دهم. نیاسینامید ماده ی ضد التهابی بسیار قوی و ضد قرمزی می باشد. بعضی از افراد زردچوبه را هم پیشنهاد می دهند. می توانم بگویم زردچوبه هم خاصیت ضد التهاب دارد و بر روی بعضی  افراد نه همه ی افراد تاثیرگذاری خوبی نشان داده است. در آسیا این ماده محبوبیت خیلی زیادی دارد و این روزها تحقیقات نشان داده است که این ماده خاصیت ضد باکتریایی، ضد التهاب و ضد آکنه را همراه با هم دارد و می تواند در محصولات پوستی نتایج فوق العاده ای را به بار بیاورد. ماده ی بعدی باز هم رتینوئید است که می توان گفت ضد التهاب خوبی فوق العاده ای است.

۵ درمانگر اثرگذار در درمان آکنه

در پایان این نوشتار به طور خلاصه می توان گفت که برای رفع آکنه های معمول می توانید از ماده هایی هچون رتینوئید، سالیسیلیک اسید، بنزوئیل پروکساید و آزلائیک اسید بهره برد.

• یادداشت اختصاصی پایگاه خبری صدای تجارت 

دکتر فرناز فضلعلی– پوست خود را عمیقا بشناسید و مطمئن باشید هر مشکل پوستی نشانگر نارضایتی پوست شما از شرایطی است که برایش فراهم کرده اید. چربی پوست به لحاظ بیولوژیکی، از ویژگی های یک پوست طبیعی است. این چربی فواید زیادی به همراه دارد. ترشح چربی پوست را ضد آب کرده و اجازه ی ورود آب به بدن در هنگام دوش گرفتن و یا غوطه ور شدن در داخل آب استخر را نمی دهد. ورود آنتی اکسیدان ها و اسیدهای چرب به داخل پوست را تسهیل کرده و با ایجاد حالت اسیدی ملایم در سطح پوست ،مانع از ورود عوامل بیماری زا و باکتری ها به داخل پوست و درنتیجه ایجاد حساسیت و آسیب می شود. اما در کنار منافعی که دارد، ترشح بیش از حد آن باعث بروز آکنه می شود.

اما چرا چربی پوست باعث بروز آکنه و التهاب در پوست می شود؟
چربی ماده ی مورد علاقه ی من در غذاست اما فکر میکنم هیچ کس چربی بیش از حد در پوست و درنتیجه آن براقیت را دوست ندارد. چربی موجود در پوست با نام سبوم شناخته می شود. سبوم ها از مواد بسیار مختلفی ساخته شده اند، مانند: اسیدهای چرب، تری گلیسیرید، اسکوالن، استرهای مومی و …
غدد ترشح کننده سبوم که به نام غدد چربی ساز شناخته می شوند، معمولا به یک فولیکول مو وارد شده وسپس چربی ترشح شده توسط موهای در حال رشد به سطح پوست وارد می شود.
به طور کلی می توان گفت این چربی ترشح شده به عنوان سوخت برای باکتری ها عمل خواهد کرد. باکتری این چربی را مصرف می کند و شکست مولکول های چربی در سطح پوست باعث اختلال در عملکرد سد دفاعی پوست می شود، درنتیجه بدن طبق مکانیسم التهابی درخواست نیروی تازه از سایر قسمت های خود می کند و به لطف بیولوژی پوست شما مکانیسم التهاب اتفاق می افتد و پوست دچار التهاب و برون ریزی و درنهایت آکنه می شود. حضوربیش از حد باکتری ها در سطح پوست همانند یک طوفان برای پوست عمل می کند. طوفانی ویران گر که همه چیز را برهم می ریزد و می تواند زیبایی و اعتماد به نفس را تحت تاثیر قرار دهد. پس یکی از مهم ترین کارهایی که برای جلوگیری از بروز آکنه می توان انجام داد، جلوگیری از ترشح بیش ازحد چربی پوست می باشد.

عواملی که بر روی ترشح چربی اثر گذار است
از عواملی که بر روی ترشح چربی اثر گذار است می توان به میزان رطوبت محیطی که در آن زندگی می کنید ، نوع رژیم غذایی و ژنتیک را می توان نام برد.
در ابتدا به این نکته توجه کنید که پوست شما بسیار باهوش است. اگر پوست به دلیل استفاده از محصولات نادرست ، آب و هوای محیط و یا هر دلیل دیگری دچار خشکی شده باشد، برای حل این مشکل دستور به ترشح مقادیر زیاد چربی می کند. پس پوست ما هنوز خشک و بی آب است اما مقادیر زیاد چربی ترشج شده است که یک منبع غذایی بسیار خوب برای باکتری هاست. پس پوست به مکانی مناسب برای رشد و نمو باکتری ها تبدیل وبا مصرف چربی ها توسط باکتری ها التهاب و متعاقبا بحران آکنه ایجاد می شود.

اجازه ندهید پوستتان خشک شود
در بیشتر موارد، پوست چرب و براق همراه با آکنه نشانگر کمبود آب و خشک بودن در ناحیه درم می باشد. معمولا به دلیل آسیب سد دفاعی پوست ، از دست دادن آب ترانس اپیدرمال بیش از حد استاندارد اتفاق می افتد و درنتیجه پوست خشک شده و متعاقبا مقدار چربی پوست افزایش پیدا می کند.
به این نکته عمیقا توجه کنید که حضور آبرسان را در روتین پوستی خود فراموش نکنید. اجازه ندهید پوستتان خشک شود تا برای جبران کمبود آب، پوست تصمیم نادرستی بگیرد و ترشح چربی را افزایش دهد.
معمولا محصولاتی که برای درمان آکنه چه با نسخه و چه بدون نسخه مثل مشتقات ویتامین A تجویز می شوند، خانواده ی ترتینوئیدها، بنزیل هیدروکساید و … پوست را به شدت خشک کرده و به همین دلیل استفاده از آبرسان بسیار ضروری است تا درمان به نتیجه خوبی برسد. این مواد پس از مصرف وارد قسمت های عمیق تر پوست شده و همانند یک پوششی اطراف فولیکول را در برمی گیرند و اجازه ی ترشح بیش از حد چربی و رسیدن آن به سطح پوست را نمی دهند.

عملکرد ترتینوئین
درباره ی عملکرد ترتینوئین که یکی از قوی ترین مشتقات ویتامین A می باشد و به نام عمومی راکوتان شناخته می شود، می توان گفت که این ماده پس از ورود به پوست، باعث تغییر DNA در داخل واحدهای تولید کننده سبوم می شود و تولید سبوم را متوقف می کند.
این دارو عوارض فراوانی هم چون سردرد، خشکی بی اندازه ی پوست، التهاب و… را به همراه دارد، ولی درعین حال قوی ترین نسخه ای هست که می تواند برای درمان آکنه های بحرانی تجویز شود.
علاوه بر عوامل تاثیرگذار دارویی، رژیم غذایی هم به شدت تاثیر گذار است. مصرف غذاهای دارای شاخص گلیسمی بالا مثل کربوهیدرات های ساده ، شکرو لبنیات مخصوصا شیرباعث بالا رفتن مقدار یک هورمون پروتئینی به نام IGF-1 می شود،که ساختار آن بسیار مشابه با انسولین می باشد و شامل 70 امینواسید اسید است. این هورمون در کبد زندگی می کند و برای بهبود عملکرد بدن بسیار مفید می باشد. با مصرف این خانواده ازمواد غذایی مقدار هورمون IGF-1 در بدن افزایش می یابد. افزایش این هورمون در بدن سبب افزایش حساسیت می شود و بدن شروع به ترشح چربی بیش تر می کند که خود باعث بروز آکنه می شود. البته نمی توان به قطعیت گفت که این غذاها در همه ی افراد باعث ایجاد آکنه می شوند، فقط کافیست به نوع واکنش بدن خود نسبت به این مواد آگاهی پیدا کنید. اگر دچارحساسیت و آکنه شدید، لطفا آن ها را با میوه های تازه جایگزین کنید.

مسائل هورمونی و ژنتیک را نادیده نگیرید
مسائل هورمونی و ژنتیک را نادیده نگیرید. با رسیدن به سن نوجوانی، طوفان هورمونی عجیبی در بدن ایجاد می شود و خب خیلی از این ترشحات هورمونی بر روی میزان تولید چربی پوست اثرگذارهستند. به همین دلیل بلوغ همراه با بالاترین میزان ترشح چربی در پوست و درنتیجه بروزآکنه خواهد بود.
تاثیرژنتیک غیرقابل انکار است. بعضی افراد با پوست چرب متولد می شوند و باید موارد گفته شده را برای کنترل میزان چربی رعایت کنند.

پوست خود را عمیقا بشناسید و مطمئن باشید هر مشکل پوستی نشانگر نارضایتی پوست شما از شرایطی است که برایش فراهم کرده اید. با من در روزهای آتی همراه باشید تا دانش خود رادر کنار هم نسبت به این یارهمیشگی افزایش دهیم.

• یادداشت اختصاصی صدای تجارت    

تابستان، فصل پرطرفدار برای تغییر رنگ پوست است. خیلی از افراد که علاقه مند داشتن پوستی تیره هستند؛ ساعت ها بدون آن که آگاهی نسبت به آسیب های جبران ناپذیری که به پوست خود وارد می کنند، زیر تابش مستقیم آفتاب می نشینند.

سوختگی پوست در برابر آفتاب، در حقیقت پاسخ التهابی بدن به پرتوی فرابنفش است که باعث آسیب دیدن خارجی ترین لایه پوست می شود. به دلیل این آسیب رگ های خونی برای افزایش جریان خون و حمل سلول های ایمنی به سطح پوست گشاد می شوند و همه این ها باعث تورم، قرمزی و التهاب می شوند.

آفتاب سوختگی یعنی تخریب سلول های پوست، یعنی چین و چروک و پیری، یعنی آسیب سد دفاعی و مرگ سلول ها و سرطان پوست.

چه شدت آفتاب سوختگی شما کم باشد و پوستتان کمی قرمز شده باشد و چه در بالاترین شدت آفتاب سوختگی و زدن تاول های پوستی؛ سلول های پوست شما آسیب دیده اند و متاسفانه این آسیب جبران ناپذیر است. فراموش نکنیم پس از مدت زمانی رنگ پوست شما به حالت اول برمیگردد ولی اثرات آن بر روی سلامت سلول ها مدت زمان زیادی پایدار است.

توصیه من برای درمان آفتاب سوختگی در وهله اول این است که:

با خورشید خیلی صمیمی نشوید. اگر در معرض تابش آفتاب هستید به محض این که احساس سوزش کردید به سایه پناه ببرید و جان سلول های خود را نجات دهید.

حال اگر برای زمان طولانی در معرض آفتاب بوده اید و دچار سوختگی دردناک شده اید، روش های زیر را برای درمان امتحان کنید:

1. استفاده از کمپرس یخ. به طور کلی هرچیز خنکی  مانند کمپرس یخ، حمام آب سرد و خنک می توانند به کاهش قرمزی سطح پوست شما کمک کنند و از التهاب آن بکاهند. اما دقت کنید که از تماس مستقیم یخ با پوست خودداری کنید زیرا این روش ها می تواند برای پوست آفتاب سوخته بسیار تحریک کننده باشد. استفاده از تکه های خیار که در یخچال قراردادید (فریزر ممنوع) می تواند هم آبرسانی خوبی به پوست انجام دهد و هم خاصیت ضد التهاب داشته باشد.
2. استفاده مکرر از مرطوب کننده. در آفتاب سوختگی پوست شما به دلیل از دست دادن سد دفاعی خود در مقیاس وسیع به سادگی رطوبت خود را از دست می دهد و شما باید به ترمیم این سد دفاعی و حفظ رطوبت کمک کنید. از مرطوب کننده های حاوی سرامید و یا کالامین استفاده کنید. همچنین مرطوب کننده حاوی آلوئه ورا به کاهش التهاب کمک بسیاری می کند و بعضی از ترکیبات موجود در آلوئه ورا احتمال ایجاد لک بعد از درمان در محل سوختگی را به شدت کم می کند. مرطوب کننده های حاوی عصاره حلزون نیز به دلیل خاصیت آرامش بخش و ضد التهاب در درمان سوختگی می توانند بسیار مفید باشند.
3. قبل از استفاده از مرطوب کننده ها آن ها را در یخچال بگذارید زیرا احساس خنکی به کاهش التهاب کمک می کنید. ابتدا دوش آب سرد بگیرید و سپس در حالیکه بدنتان مرطوب است از مرطوب کننده ای که در یخچال قرار داده اید به آرامی بر روی پوست خود ماساژ دهید.
4. از محصولاتی که در بازار در گروه محصولات بعد از آفتاب گرفتن قرار می گیرند بهتر است اجتناب کنید. اکثر این محصولات حاوی بنزوکائین هستند که عضوی از خانواده بی حس کننده ها است. بنزوکائین  برای پوست آفتاب سوخته می تواند حساسیت و تحریک زیادی ایجاد کند.
5. از ژل های خنک کننده که حاوی منتول هستند، دوری کنید. منول با ایجاد حس خنکی می تواند درد و وزش ناشی از آفتاب سوختگی را کم کند اما تحقیقات نشان داده اند می تواند برای پوست آفتاب سوخته تحریک کننده نیز باشد.
6. از مصرف وازلین و مواد بر پایه پترولیوم خودداری کنید. این مواد پوست در منطقه آسیب دیده را به دام می اندازند و ممکن است واکنش های آلرژیک و حساسیت ایجاد کنند.
7. بسیار آب بنوشید و بدن خود را هیدراته نگه دارید. زیرا همان طور که قبلا گفتیم در این حالت تبخیر آب از طریق پوست شما به دلیل آسیب سد دفاعی پوست بسیار افزایش پیدا می کند و می توانید به سادگی دهیدراته شوید. پس با نوشیدن بسیار زیاد آب اجازه ندهید بدنتان دهیدراته شدن را تجربه کند.
8. پوست خود را دستکاری نکنید. درموقع استجمام از لیف و صابون استفاده نکنید زیرا هردوی این مواد می توانند پوست شمارا تحریک کننده. در هنگام آفتاب سوختگی دوش آب سرد کفایت می کند.
9. از لایه بردارهای فیزیکی و شیمیایی تا زمانی که پوست به طور کامل شفا پیدا کند، هرگز استفاده نکنید.
10. همچنین استفاده از ترکیبات ضد التهاب بدون نسخه که می توانند به آرام شدن عوارض سوختگی کمک کنند استفاده کنید. ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپرین می توانند بسیار کمک کننده باشد.
11. اگر مشکلی در استفاده از آسپرین ندارید می توانید از آن حتی قبل از رفتن به ساحل و شروع آفتاب گرفتن کمک کنید. استفاده از این دارو قبل از شروع فرآیند آفتاب گیری می تواند شدت التهاب و عوارض ناشی از سوختگی را کم کند.
12. اگر آفتاب سوختگی شما بسیار دردناک است می توانید از ترکیبات استروئیدی بدون نسخه که به نام پماد هیدروکورتیزون شناخته می شوند استفاده کنید. این کرم ها می توانند باعث کاهش التهاب و درد شوند. اما دقت کنید که از این محصولات فقط برای پوست بدن استفاده کنید و بر روی پوست صورت خود هرگز استفاده نکنید زیرا احتمال ایجاد عوارض جانبی مانند لک های تیره بسیار زیاد است.
13. اگر بسیار بد شانس بودید و دچار تاول های پوستی نیز شدید هرگز تاول های خود را دستکاری نکنید؛ زیرا پوست تاول همانند یک پانسمان طبیعی برای آن عمل می کند و با از بین بردن این پانسمان شما پوست بدون حفاظ خود را در معرض باکتری ها و عفونت های احتمالی و درنهایت اسکار قرار می دهید.
14. در این دوران لباس های تنگ و حساسیت زا نپوشید و به پوست خود اجازه دهید تا تنفس کند.

دقت کنید؛ تا جایی که امکان دارد از قرار گرفتن در معرض اشعه خورشید دوری کنید زیرا مطمئن باشید پیری پوستتان بسیار نزدیک تر از آنچه انتظار دارید اتفاق می افتد.